Αυτό το καλοκαίρι μαθητές Λυκείου  δήλωσαν την επιθυμία να συμμετέχουν

ενεργά στις εθελοντικές δράσεις του συλλόγου μας . Οι μαθητές, απαλλαγμένοι από τις υποχρεώσεις παρακολούθησης μαθημάτων, προσέφεραν  τον χρόνο και τις γνώσεις τους στο έργο της Αντηρίδας. Η κάθε τους βοήθεια μας έκανε δυνατότερους και τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό. 

Έφηβος εθελοντής μοιράζεται τις εντυπώσεις και την εμπειρία του από τη συμμετοχή του στις δράσεις του συλλόγου εντός του νοσοκομείου :

«Η εθελούσια προσφορά στον Σύλλογο Φίλων Νοσοκομείου Παπαγεωργίου «Η Αντηρίδα» αποτέλεσε διπλή ικανοποίηση.  Από τη μία, προσωπικά με βοήθησε να καλλιεργηθώ ηθικά και ψυχικά, αφού είχα την ευκαιρία να δω με μία άλλη οπτική την ζωή…  αυτή που αγνοούμε ασυνείδητα, μα κυριαρχεί γύρω μας, υπό το πρίσμα της οποίας υπάρχουν άνθρωποι που μάχονται να καταπολεμήσουν μια ασθένεια, που δεν αφήνουν την σωματική και ψυχική κούραση να τους καταβάλει, μη ξεχνώντας, φυσικά, τους συνοδούς -συγγενείς ή φίλους τους- να συνιστούν τους δυναμικούς συνοδοιπόρους τους σε αυτόν τον ακανθώδη δρόμο.  Παράλληλα, ήταν αυτό το αίσθημα της ανιδιοτελούς προσφοράς που σε ευχαριστεί και σε ολοκληρώνει σαν προσωπικότητα.  Από την άλλη, θέλω να πιστεύω ότι όμοια ικανοποίηση έλαβαν και οι άνθρωποι -ασθενείς και συνοδοί- που εξυπηρέτησα και συναναστράφηκα μαζί τους, ώστε να έχει αξία και η αυταρέσκειά μου.

Πάνω από όλα, ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία με δυσκολίες, που όμως με ευχαριστούσε κάθε φορά που συνέβαλα.  Είχα την ευκαιρία να βρεθώ με πολύ αξιόλογους συναδέλφους - εθελοντές, μεγάλους – μικρούς και τους ευχαριστώ πολύ που ήταν εκεί οποτεδήποτε και αν τους χρειάστηκα, ενώ τους συγχαίρω για την αξιοσημείωτη συμβολή τους στον σύλλογο.  Καθένας οφείλει να θυμάται ότι είτε ήταν τα αναπηρικά αμαξίδια, είτε οι βιβλιοθήκες, είτε οι φωτοτυπίες είτε οτιδήποτε άλλο το οποίο καλούμασταν οι εθελοντές να φέρουμε εις πέρας ήταν εξίσου σημαντικό, διότι δεν έχει σημασία η ποσότητα προσφοράς αλλά η θέληση για βοήθεια προς τον συνάνθρωπο.»